In de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw is er een behoorlijke inhaalslag geweest op het gebied van woningbouw. Er werden veel wijken buiten de stad gebouwd en bijna al die nieuwe wijken zijn gebouwd met het zelfde type woning: rijtjes grondgebonden eengezinswoningen afgewisseld met 3 laags appartementencomplexen. 

Deze wijken van zo’n veertig jaar oud, zijn opgezet met behoorlijk wat loze ruimte er om heen. Veel van die blokken hebben blinde koppen en hoeken. Doordat de hoeken naar buiten gekeerd zijn, kan hier, door zogenaamde chirurgische ingrepen, een redelijk additioneel bouwvolume worden gerealiseerd. En dat zonder inkijk in tuinen. Op die manier kan zo’n 18% extra in hoogbouw en 14% extra in laagbouw in de wijk worden gebouwd

Veel van de appartementen-complexen in de naoorlogse wijken zijn van het type 3 laags portiek flat. Vaak is er een jaar of twintig geleden wel een moderniseringsslag geweest met kunststof kozijnen, dubbel glas en spuwmuur isolatie.

De basis van dit soort appartementen is echter dat ze gebouwd zijn voor een standaard gezinsgrootte van 3,5 personen. Door sloop en nieuwbouw kan er een veel slimmere indeling van de appartementen gerealiseerd worden.

Hierdoor kunnen verschillende doelgroepen naast elkaar leven in het zelfde gebouw zonder dat in de ene woning het grote gezin er bijna uitpuilt en de andere woning een eenpersoonshuishouden alle ruimte heeft. Bovendien kunnen de flats met enkele verdiepingen worden verhoogd.

Voor al deze bouwuitdagingen biedt SQL de beste oplossing.